گیاه درمانی و ۹ گیاه شفابخش برای سلامتی

راز تندرستی با گیاهان شفابخش

یک گیاه شفابخش گیاهی است که یا از طبیعت جمع‌آوری می‌شود یا به‌عمد برای ارزش دارویی یا درمانی آن رشد می‌کند. انسان‌ها هزاران سال است که از گیاهان برای درمان بیماری‌ها، دردها و بیماری‌ها استفاده کرده‌اند.

اجزای این گیاهان دارویی – برگ، پوست، ساقه، ریشه، دانه و گل – برای ایجاد داروهای گیاهی استفاده می‌شود. گیاهان شفابخش همچنان محبوب هستند. امروزه، بیش از یک‌سوم آمریکایی‌ها گزارش می‌دهند که برای کمک به درمان دردها و بیماری‌های مختلف به داروهای گیاهی روی می‌آورند که در اصطلاح به آن گیاه درمانی می گویند.

گیاهان دارویی زمانی که به عنوان یک درمان مکمل استفاده می‌شوند می‌توانند مفید باشند، اما آن‌ها درمان برای همه چیزهایی نیستند که شما را آزار می‌دهند. بسیاری از آنها دارای خطرات و عوارض جانبی هستند و داروهای گیاهی در حال حاضر توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای تعیین ایمنی یا اثربخشی آنها تنظیم نشده است.

مهم است که به دنبال درمان از یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی باشید، زیرا درد، بیماری و عفونت می‌تواند پیشرفت کند و در صورت عدم درمان مناسب ممکن است منجر به عوارض شود. قبل از استفاده از هرگونه داروهای گیاهی با پزشک خود صحبت کنید. برخی ممکن است با داروهایی که مصرف می‌کنید تداخل ایجاد کنند.

این ۹ درمان گیاهی شواهدی از کمک به تسکین علائم یا درمان شرایط سلامتی دارند.

فواید ۹ گیاه شفابخش برای سلامتی

• گیلاس زمستانی – پنیر باد

آشواگاندا از گیاه Withania somnifera که به نام‌های جینسنگ هندی و گیلاس زمستانی هندی نیز شناخته می‌شود، می‌آید. درختچه همیشه سبز بومی آفریقا و آسیا است و در برخی از مناطق خاورمیانه و هند رشد می‌کند.

آشواگاندا برای هزاران سال به دلیل خواص دارویی آن مورداستفاده قرار گرفته است. این گیاه همه‌کاره در طب آیورودا (سیستم طب سنتی در هند) برای افزایش سطح انرژی، کاهش اضطراب و استرس و کاهش درد و التهاب رایج است.

تحقیقات نشان می‌دهد که این گیاه قدرتمند به طور قابل‌توجهی سطوح کورتیزول (هورمون استرس اولیه) را کاهش می‌دهد و به کاهش استرس و اضطراب کمک می‌کند.

آشواگاندا همچنین برای بهبود سلامت جنسی مردان استفاده می‌شود، زیرا این گیاه می‌تواند سطح تستوسترون را در مردان افزایش دهد. گفته می‌شود که ریشه گیاه چوبی از اختلال نعوظ حمایت می‌کند، میل جنسی (میل جنسی) را افزایش می‌دهد و لذت جنسی را افزایش می‌دهد.

آشواگاندا به شکل کپسول، تنتور و پودر به‌عنوان مکمل غذایی موجود است. پودر آشواگاندا می‌تواند طعم خاکی و تلخی داشته باشد، بنابراین زمانی که با چیزی مانند اسموتی، دسر و قهوه یا چای مخلوط شود، بهتر است. به طور سنتی آن را با عسل، قیمه یا آب مخلوط می‌کردند.

سعی کنید یک‌چهارم قاشق‌چای‌خوری تا یک‌دوم قاشق‌چای‌خوری پودر آشواگاندا را در اسموتی‌ها یا نوشیدنی‌های گرم خود مخلوط کنید. شما می‌توانید آشواگاندا را در هر زمانی از روز مصرف کنید، اگرچه بهتر است آن را تقریباً ۳۰ دقیقه قبل از غذا مصرف کنید. اکثر مردم بلافاصله اثرات آشواگاندا را احساس نمی‌کنند. ممکن است هفته‌ها طول بکشد تا مزایای آشواگاندا قابل‌توجه باشد.

آشواگاندا به‌طورکلی برای اکثر بزرگسالان بی‌خطر است. عوارض جانبی شایع شامل خواب‌آلودگی، ناراحتی گوارشی و اسهال است. افرادی که از داروهای خاصی مانند داروهای ضدتشنج، بنزودیازپین ها و باربیتورات‌ها استفاده می‌کنند، نباید آن را مصرف کنند، زیرا ممکن است گیاه با این داروها تداخل داشته باشد.

اگر باردار هستید آشواگاندا مصرف نکنید، زیرا دوزهای بالا ممکن است باعث سقط جنین شود.

• بابونه

بابونه گلی بومی اروپای غربی، هندوستان و آسیای غربی است. اکنون آزادانه در سراسر ایالات متحده رشد می‌کند. دو نوع بابونه وجود دارد: آلمانی (در غرب میانه رشد می‌کند) و رومی (گیاهی چند ساله که بوی سیب می‌دهد).

کاربردهای سنتی

بابونه یک داروی گیاهی محبوب است که معمولاً برای کاهش اضطراب و ایجاد آرامش استفاده می‌شود بابونه زمانی که به‌عنوان چای استفاده شود “احتمالاً بی‌خطر” است و ممکن است برای استفاده کوتاه‌مدت خوراکی بی‌خطر باشد. اطلاعات کافی در مورد ایمنی طولانی‌مدت استفاده از بابونه برای اهداف دارویی وجود ندارد.

در اروپا از بابونه برای کمک به بهبود زخم و کاهش التهاب و تورم استفاده می‌شود. اثربخشی ثابت شده آن از محبوبیت این داروی گیاهی حمایت می‌کند.

یک بررسی در سال ۲۰۱۶ نشان داد که بابونه یک گیاه همه‌کاره است. معمولاً برای اثرات آنتی‌اکسیدانی، ضدمیکروبی، ضدافسردگی، ضدالتهابی، ضد دیابتی و ضد اسهال استفاده می‌شود. همچنین برای مدیریت استئوآرتریت زانو، کولیت اولسراتیو، سندرم پیش از قاعدگی، و اختلالات گوارشی مفید است.

بابونه را می‌توان به‌صورت چای دم کرد، به‌صورت کمپرس استفاده کرد یا به‌صورت موضعی برای درمان تحریک پوست استفاده کرد. چای بابونه عطر و طعمی شبیه سیب دارد.

برای تهیه چای به‌ازای هر فنجان آب جوش ۱ قاشق چایخوری گل خشک اضافه کنید. شکوفه‌های گل را در چای دم کن قرار دهید. روی گل‌ها آب جوش بریزید. به مدت پنج دقیقه دم کنید.

بابونه ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک شود، و برخی از افراد آنافیلاکسی (یک واکنش آلرژیک شدید و کل بدن که می‌تواند کشنده باشد) را از مصرف آن گزارش کرده‌اند. در صورت مصرف داروهای رقیق‌کننده خون یا داروی ضد رد سیکلوسپورین از مصرف بابونه خودداری کنید. می‌تواند با این داروها تداخل منفی داشته باشد

• اکیناسه

اکیناسه گیاهی گلدار از خانواده دیزی است. گلبرگ‌های بزرگ و سرخابی گل در اوایل تا اواخر تابستان باز می‌شوند. در شرق و مرکز آمریکای شمالی رشد می‌کند و برگ، ساقه و ریشه اکیناسه معمولاً برای اهداف دارویی استفاده می‌شود.

اکیناسه به طور سنتی به‌عنوان درمانی برای دندان‌درد، درد روده، نیش مار، تشنج، تحریک پوست، آرتریت و سرطان استفاده می‌شود. امروزه، اکیناسه یک درمان خانگی است که معمولاً برای کوتاه‌کردن یا جلوگیری از سرماخوردگی و آنفولانزا استفاده می‌شود. همچنین به طور گسترده‌ای برای ترویج بهبود زخم استفاده می‌شود

اکیناسه سرشار از موادی است که اعتقاد بر این است که درد را تسکین می‌دهد، التهاب را کاهش می‌دهد و اثرات ضدویروسی و آنتی‌اکسیدانی دارد. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که استفاده از اکیناسه برای پیشگیری از عفونت‌های تنفسی فوقانی مفید است. اما مطالعات بیشتری برای تعیین اثربخشی آن در پیشگیری یا کوتاه‌کردن مدت سرماخوردگی موردنیاز است.

اکیناسه به شکل کپسول، تنتور و چای (کیسه‌ای و برگ شل) موجود است. مصرف روزانه توصیه شده اکیناسه وجود ندارد. برای تهیه چای اکیناسه با برگ‌های شل:

گل‌ها، برگ‌ها و چای را در یک لیوان قرار دهید.

آب را بجوشانید و ۸ ق آب در لیوان بریزید.

بگذارید چای تا ۱۵ دقیقه دم بکشد.

صاف کنید تا قسمت‌های گیاه جدا شود.

با عسل، استویا یا سایر شیرین‌کننده‌های طبیعی طعم و مزه کنید.

اکیناسه می‌تواند برای دستگاه گوارش سخت باشد و ممکن است باعث ناراحتی معده شود. کارشناسان می‌گویند اکیناسه فقط باید به‌صورت کوتاه‌مدت استفاده شود. استفاده طولانی‌مدت (هشت هفته یا بیشتر) می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن و کبد تأثیر بگذارد.

قبل از استفاده از اکیناسه با متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود مشورت کنید. ممکن است با داروهایی که مصرف می‌کنید، به‌ویژه داروهایی که بر کبد شما تأثیر می‌گذارند، تداخل داشته باشد. اگر به گیاهان خانواده گل‌های مروارید مانند ابروسیا، گل همیشه بهار و بابونه حساسیت دارید، ممکن است واکنش آلرژیک به اکیناسه داشته باشید.

• سیر

سیر گیاهی چندساله بومی آسیای مرکزی است که به‌خاطر پیازهای خوش‌طعمش پرورش داده می‌شود. در حال حاضر در سراسر جهان توسط بسیاری از فرهنگ‌ها رشد کرده است. سیر هم برای اهداف پخت‌وپز و هم از نظر خواص دارویی ارزش دارد.

انسان‌ها هزاران سال است که از سیر استفاده می‌کنند. مصارف طب سنتی شامل پیشگیری از عفونت، کاهش فشارخون، درمان سل، قولنج، بیماری کبد، کرم روده و کاهش تب است. ترکیبات موجود در سیر دارای خواص ضدمیکروبی، ضد سرطانی و ضدالتهابی هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که سیر می‌تواند فشارخون را کاهش دهد و خطر حمله قلبی و سکته را کاهش دهد

سیر ممکن است در پیشگیری از انواع خاصی از سرطان مؤثر باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف منظم سیر پخته یا خام ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش دهد.

سیر را می‌توان هم به‌صورت پخته و هم خام مصرف کرد. همچنین می‌توان از آن به‌صورت پودر برای طعم دادن به گوشت، سبزی‌ها، سوپ و خورش استفاده کرد.

اگر قصد دارید برای مزایای سلامتی سیر مکمل مصرف کنید، با پزشک خود صحبت کنید. سیر می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد و در صورت مصرف داروهای رقیق‌کننده خون نباید از آن استفاده کرد.

• زنجبیل

زنجبیل گیاهی است با ساقه برگ‌دار و گل‌های زرد مایل‌به‌سبز. زنجبیل بومی آسیا و هند است. این ادویه همه‌کاره از ساقه زیرزمینی گیاه زنجبیل به دست می‌آید و به غذاها و نوشیدنی‌ها در سراسر جهان اضافه می‌شود.

زنجبیل از دهه ۱۵۰۰ به طور گسترده در بسیاری از داروهای سنتی در سراسر جهان مورداستفاده قرار گرفته است.۱۶ بیش از ۲۰۰۰ سال پیش، زنجبیل به دلیل خواص دارویی آن‌چنان ارزشمند و موردتوجه بود که یک پوند از آن معادل هزینه یک گوسفند بود. از آن به‌عنوان درمانی برای بیماری‌های رایج مانند تهوع، درد و استفراغ استفاده می‌شد. امروزه زنجبیل به‌عنوان یک گیاه دارویی، غذا و دارو طبقه‌بندی می‌شود.

وقتی صحبت از خواص دارویی آن به میان می‌آید، زنجبیل به دلیل توانایی آن در کاهش حالت تهوع شناخته شده است. تحقیقات تأیید می‌کند که زنجبیل ممکن است به تسکین تهوع و استفراغ برای افرادی که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند و تهوع مربوط به بارداری کمک کند. زنجبیل ممکن است به تسکین حالت تهوع ناشی از شیمی‌درمانی نیز کمک کند.

زنجبیل به دلیل خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی خود، مسکن موثری نیز هست. یک مطالعه نشان داد که زنجبیل به کاهش درد و افزایش تحرک در افراد مبتلا به آرتروز کمک می‌کند.

زنجبیل همه‌کاره است و به اشکال مختلف از جمله تازه، خشک، ترشی، آب‌نبات و پودر استفاده می‌شود. بوی تندوتیز دارد و طعم آن تا حدودی شیرین و فلفلی است. ریشه زنجبیل آسیاب شده همان چیزی است که معمولاً در قفسه‌های ادویه در فروشگاه‌های مواد غذایی پیدا می‌کنید. معمولاً برای پخت‌وپز استفاده می‌شود.

راه های زیادی برای مصرف زنجبیل وجود دارد، از جمله در چای. می‌توانید چای کیسه‌ای زنجبیل را در اکثر خواربارفروشی‌ها خریداری کنید یا آن را در خانه با زنجبیل تازه درست کنید. اگر زنجبیل تازه مصرف می کنید، قبل از استفاده با یک لایه بردار سبزیجات پوست آن را جدا کنید.

زنجبیل زمانی که به‌صورت خوراکی به‌عنوان مکمل غذایی مصرف شود بی‌خطر است و همچنین ممکن است در صورت استفاده موضعی (روی پوست) بی‌خطر باشد. عوارض جانبی عموماً خفیف است و شامل اسهال، سوزش سر دل و ناراحتی شکمی است، به‌ویژه زمانی که در دوزهای زیاد مصرف شود.

اگرچه استفاده از زنجبیل در دوران بارداری بی‌خطر است، اگر می‌خواهید تهوع و استفراغ مربوط به بارداری را کاهش دهید، قبل از استفاده با متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید.

• جینسینگ

جینسینگ یک گیاه شناخته شده است که تعدادی از فواید سلامتی به آن نسبت داده می‌شود. گاهی اوقات به‌عنوان “ریشه انسان” شناخته می‌شود زیرا به شکل یک شخص است، انواع مختلفی از جینسنگ وجود دارد.

جینسینگ هزاران سال است که در طب سنتی چینی استفاده می شود. این گیاه دارای خواص آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی، ضد سرطانی، ضد چاقی و ضدویروسی است که آن را به یک گیاه محبوب برای استفاده دارویی حتی امروزه تبدیل کرده است.

تحقیقات نشان می‌دهد که جینسینگ به بهبود گردش خون، تقویت ایمنی، و محافظت در برابر انواع خاصی از سرطان کمک می‌کند. همچنین نشان‌داده‌شده است که این گیاه قدرتمند سطح قند خون را کاهش می‌دهد و درمان دیابت را بهبود می‌بخشد. مطالعات نشان می‌دهد که جینسینگ یادگیری و اکتساب حافظه را بهبود می‌بخشد و آن را به یک گیاه ضد پیری محبوب برای حمایت از سلامت مغز در افراد مسن تبدیل می‌کند.

راه‌های زیادی برای مصرف جینسینگ وجود دارد تا از مزایای سلامتی آن بهره‌مند شوید. اگر جینسینگ تازه خریداری می‌کنید، می‌توانید آن را به‌صورت خام یا بخارپز مصرف کنید. جینسینگ تازه برش خورده را نیز می‌توان در آب داغ قرارداد تا چای درست شود. همچنین می‌توان آن را به غذا اضافه کرد و در غذاها و سوپ‌های سرخ‌کرده استفاده می‌شود.

در حال حاضر هیچ دوز توصیه شده روزانه برای جینسینگ وجود ندارد و مقادیر مختلفی در مطالعات تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفته است که از ۰.۵ تا ۳ گرم در روز جینسینگ تازه و ۱۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌گرم عصاره متغیر است. اگر از مکمل‌های جینسینگ استفاده می‌کنید، حتماً دستورالعمل‌های دوز روی برچسب را دنبال کنید.

جینسینگ به‌طورکلی برای مصرف بی‌خطر است و عوارض جانبی جدی ندارد. شایع‌ترین عوارض جانبی شامل سردرد، ناراحتی گوارشی و مشکلات خواب است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده طولانی‌مدت از جینسینگ اثربخشی آن را کاهش می‌دهد، بنابراین مکمل را به مدت دوتا سه هفته با یک تا دوهفته استراحت مصرف کنید تا از مزایای آن بهره‌مند شوید.

اگر داروهای دیابت مصرف می‌کنید، هنگام مصرف جینسینگ، سطح گلوکز خود را به‌دقت کنترل کنید تا مطمئن شوید که سطح گلوکز شما خیلی پایین نمی‌آید. اگر در حال حاضر دارویی مصرف می‌کنید، قبل از مصرف مکمل جینسینگ با متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید. اگر دچار اختلال خونریزی هستید یا از داروهای رقیق‌کننده خون مانند کومادین (وارفارین) استفاده می‌کنید، جینسینگ مصرف نکنید.

• اسطوخودوس

یکی از محبوب‌ترین گیاهان دارویی در جهان، اسطوخودوس (Lavandula) درختچه‌ای همیشه سبز با بوی مطبوع است که در تپه‌های کم‌ارتفاع رشد می‌کند و بومی مدیترانه است. اسطوخودوس از خانواده نعناع است و در بسیاری از نقاط جهان رشد می‌کند.

این گیاه همه‌کاره در محصولات مراقبت شخصی، پخت‌وپز، روغن‌های ضروری مورداستفاده قرار می‌گیرد و به دلیل فواید بالقوه برای سلامتی، به یکی از گیاهانی که به‌خوبی موردمطالعه قرار گرفته‌اند، تبدیل شده است.

اسطوخودوس قرن‌هاست که توسط انسان‌ها برای همه چیز از عطر گرفته تا رایحه‌درمانی و اهداف دارویی استفاده می‌شود. خواص درمانی این گیاه به طور سنتی برای درمان نیش حشرات و سوختگی‌ها، تمیزکردن زخم‌ها و محافظت در برابر بیماری‌های خاص مورداستفاده قرار می‌گرفت.

امروزه شواهد نشان می‌دهد که اسطوخودوس خواب را بهبود می‌بخشد، حافظه را بهبود می‌بخشد، درد را تسکین می‌دهد و خلق‌وخو را بهبود می‌بخشد. اسطوخودوس یک گیاه نیروگاهی است که کاربردهای دارویی و درمانی زیادی دارد. اسانس اسطوخودوس به لطف خواص آرام‌بخش خود، ممکن است در تسکین اضطراب و بهبود خواب شبانه مؤثر باشد.

همچنین مشخص شده است که اسانس آن درد را تسکین می‌دهد و ممکن است برای تسکین آرتریت/درد مفاصل، سردرد، کمردرد و دردهای قاعدگی مفید باشد.

اسطوخودوس به اشکال مختلفی از جمله گیاه خشک، پودر و اسانس موجود است. اگر در آب‌وهوایی زندگی می‌کنید که از رشد آن حمایت می‌کند، می‌توانید در باغ خود بکارید. اسطوخودوس به طور گسترده‌ای در عطرها، شامپوها و کرم‌ها/لوسیون‌ها برای رایحه تسکین‌دهنده‌اش استفاده می‌شود.

اسانس را می توان در یک پخش کننده هوا پخش کرد، یا پس از رقیق شدن با روغن حامل، مانند روغن بادام یا روغن زیتون، مستقیماً روی پوست ماساژ داد. همچنین می توانید آن را روی کتانی خود یا روی یک توپ پنبه ای بمالید تا برای رایحه درمانی آن را استنشاق کنید. چای اسطوخودوس برای خرید در کیسه های چای آماده موجود است، یا می توانید جوانه های گل اسطوخودوس خشک شده را در آب داغ برای یک چای بدون کافئین دم کنید.

اسانس اسطوخودوس ممکن است باعث واکنش آلرژیک یا تحریک پوست در برخی افراد شود. همیشه قبل از استفاده مستقیم روی پوست، اسانس را در روغن حامل رقیق کنید. اگر بعد از مصرف دچار سردرد، تهوع یا استفراغ شدید، فورا مصرف آن را قطع کنید. اسانس اسطوخودوس را به صورت خوراکی مصرف نکنید زیرا ممکن است سمی باشد.

مصرف خوراکی اسطوخودوس، مانند چای، ممکن است باعث یبوست، سردرد یا افزایش اشتها شود.

• خار مریم

خار مریم  گیاهی با گلهای زرد است. بومی اروپا، آسیای غربی و شمال آفریقا است، اگرچه اکنون در سراسر ایالات متحده رشد می کند. از گل و برگ برای ایجاد داروهای گیاهی و مکمل ها به عنوان درمان جایگزین برای بیماری های مختلف استفاده می شود.

خار مریم هزاران سال است که برای اهداف دارویی و برای شرایط مختلف از جمله بی خوابی، بهبود زخم، افسردگی و بیماری های کلیوی و ریوی استفاده می شود. امروزه، خارمریم به عنوان یک داروی گیاهی برای افسردگی محبوبیت زیادی دارد. مطالعات نشان می دهد که اگر در یک دوره ۱۲ هفته ای استفاده شود ممکن است تأثیر مثبتی بر افسردگی خفیف تا متوسط داشته باشد.

خار مریم همچنین برای کاهش علائم یائسگی و برای اختلال وسواس فکری عملی (OCD) و بیماری های پوستی استفاده می شود. ۳۵ ممکن است به صورت موضعی برای بهبود زخم و کاهش درد عضلانی استفاده شود.

خار مریم به شکل خشک، روغنی و مایع از جمله کپسول، تنتور و اکسیر موجود است. هر محصول در دوزهای مختلف عرضه می شود و قدرت یک مکمل ممکن است با سایرین متفاوت باشد. داده های کافی برای ارائه دوز استاندارد توصیه شده از خار مریم وجود ندارد.

هنگامی که در دوزهای زیاد مصرف شود، خار مریم ممکن است باعث حساسیت به نور خورشید شود. قبل از استفاده از این داروی گیاهی با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. می تواند تداخلات جدی با برخی داروها داشته باشد. اگر از داروهای ضدافسردگی استفاده می کنید از مصرف خارمریم خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث افزایش تهدید کننده زندگی در سروتونین شود.

• زردچوبه

زردچوبه که بومی جنوب آسیا است، گیاهی علفی و چند ساله از خانواده زنجبیل است. بیش از ۴۰۰۰ سال است که از آن برای خواص دارویی استفاده می شود.

زردچوبه یکی از گیاهانی است که به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد باکتریایی و ضد سرطانی دارد. در آیورودا و سایر سیستم‌های طب سنتی، برای عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، دستگاه گوارش و مشکلات پوستی استفاده می‌شود.

زردچوبه هنوز هم یک داروی گیاهی محبوب است. به عنوان کمک کننده در شرایطی مانند آلرژی، آرتریت، اختلالات گوارشی، عفونت های تنفسی، افسردگی و بیماری های کبدی تبلیغ می شود.

تحقیقات نشان می دهد که زردچوبه ممکن است به عنوان یک مکمل خوراکی یا استفاده موضعی (روی پوست) فواید درمانی برای سلامت پوست داشته باشد. زردچوبه همچنین در کاهش درد مفاصل ناشی از آرتریت موثر است. یک مطالعه نشان داد شرکت‌کنندگانی که روزانه ۱۰۰ میلی‌گرم عصاره زردچوبه مصرف می‌کردند، کاهش درد مفاصل را تجربه کردند.

برخی از افراد هنگام مصرف دوزهای کوچکتر، تسکین علائم قابل توجهی را تجربه می کنند، بنابراین برای تعیین اینکه کدام دوز برای شما بهتر عمل می کند، کم شروع کنید.

به طور کلی زردچوبه زمانی که در غذاها خورده شود، به عنوان مکمل خوراکی مصرف شود یا در مقادیر توصیه شده روی پوست استفاده شود، ایمن تلقی می شود. غلظت کورکومین – یک ماده فعال در زردچوبه – در مکمل‌ها بیشتر از غذاها است و ممکن است در صورت مصرف مقادیر زیاد باعث ناراحتی معده و همچنین اسهال، بثورات پوستی، مدفوع زرد رنگ و سردرد شود.

قبل از مصرف مکمل زردچوبه با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. ممکن است با برخی از داروهای تجویزی و سایر داروهای گیاهی تداخل داشته باشد.

زردچوبه می تواند اثر رقیق کننده های خون را افزایش داده و خطر خونریزی را افزایش دهد. یک بررسی نشان داد که زردچوبه ممکن است با چندین دارو از جمله داروهای ضد افسردگی، ضد انعقاد، آنتی بیوتیک ها، عوامل شیمی درمانی و آنتی هیستامین ها تداخل داشته باشد.

بسیاری از گیاهان دارویی در طب سنتی در سراسر جهان استفاده شده است. آنها به عنوان مکمل ها، چای، روغن های ضروری، و در آماده سازی های دیگر محبوب هستند. آنها در میزان تحقیقاتی که در مورد مزایای سلامتی برای هر بیماری انجام شده است، متفاوت هستند.

گیاهان شفابخش به عنوان یک درمان جایگزین / مکمل در نظر گرفته می شوند. آنها جایگزینی برای درمان های سنتی توصیه شده توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی نیستند. مهم است که به یاد داشته باشید که “طبیعی” به طور خودکار به معنای “ایمن” نیست.

برخی از گیاهان ممکن است عوارض جانبی ناخواسته ای ایجاد کنند و ممکن است با داروهای تجویزی که مصرف می کنید تداخل داشته باشند. مهم است که قبل از امتحان هر گونه داروهای گیاهی با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

شواهد علمی در مورد داروهای گیاهی رایج بسیار متفاوت است. برای برخی، اطلاعات زیادی وجود دارد، در حالی که ممکن است برای برخی دیگر اطلاعات کمی وجود داشته باشد. تمام تلاش خود را بکنید تا در مورد داروهایی که قصد استفاده از آنها را دارید قبل از مصرف آنها تحقیق کنید تا هر گونه عوارض جانبی احتمالی را همراه با مزایای سلامتی آنها درک کنید.