فهرست مطالب
کودکان مبتلا به اوتیسم و ویژگی های خاص آنها
اگر والدین کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) هستید، احتمالاً از علائم و پیامدهای آن مطلع هستید بااین‌حال، سایر افراد در زندگی فرزند شما – بستگان، دوستان و معلمان – ممکن است چیز زیادی در مورد اوتیسم (ASD) ندانند و ممکن است فقط فرضیاتی داشته باشند که خیلی هم درست نباشد.
زمانی که افراد تصورات نادرستی از اوتیسم دارند، قضاوت می‌کنند یا توصیه‌های ناخواسته ارائه می‌کنند، که می‌تواند ناامیدکننده باشد.
در این مقاله از تینامو سعی می کنیم برخی از نکات کلیدی در مورد اوتیسم را برای به اشتراک گذاشتن با دیگران و رفع هرگونه سوءتفاهم ،با شما به اشتراک بگذاریم.
اوتیسم، کودکان مبتلا به اوتیسم و خانواده های آنها
۱- همه افراد مبتلا به اوتیسم یکسان نیستند
اوتیسم یک اختلال طیفی نامیده می‌شود به این دلیل که با طیف گسترده‌ای از علائم و توانایی‌ها مشخص می‌شود.
افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند دارای عملکرد بالاو یا کم کارکرد و یا چیزی دراین‌بین باشند. آنها می‌توانند بسیار باهوش و کلامی و یا از نظر شناختی چالش‌برانگیز و غیرکلامی باشند.
مهم‌ترین علامت مشترک در میان افراد مبتلا به اوتیسم ASD مشکل انها در برقراری ارتباط اجتماعی است، مانند برقراری تماس چشمی، مکالمه یا درک دیدگاه دیگران.
یکی از دلایل سردرگمی در مورد معنای داشتن ASD این است که اصطلاحات تشخیصی در طول زمان تغییر کرده‌اند.
قبل از سال ۲۰۱۳، زمانی که ویرایش پنجمِ راهنمای تشخیصی و آماری برای اختلالات روانی (DSM-5) منتشر شد؛ تشخیص سندرم آسپرگر حاکی از اوتیسم با عملکرد بالابود، درحالی‌که “اوتیسم” نشان‌دهنده اختلال شدیدتر بود. از سال ۲۰۱۳، آسپرگر دیگر وجود ندارد و همه افراد در طیف اوتیسم یکسان تشخیص ASD را دریافت می‌کنند.
۲- هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد
فقط تشخیص و مداخله زودهنگام و فشرده ممکن است علائم اوتیسم ASD را کاهش دهد.
بسیاری از درمان‌های مؤثر وجود دارد که علائم حسی، رفتاری، رشدی و پزشکی اوتیسم ASD را برطرف می‌کند.
بسته به کودک، برخی از درمان‌ها موفق‌تر از درمان‌های دیگر خواهند بود.
افراد مبتلا به اوتیسم همچنین می‌توانند مهارت‌های مقابله‌ای را بیاموزند تا به آنها کمک کند تا مشکلات خود را مدیریت کنند و حتی بر روی نقاط قوت منحصربه‌فرد خود بسازند.
۳- هیچ دلیل شناخته شده‌ای برای اوتیسم وجود ندارد
هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند چه چیزی باعث اوتیسم می‌شود.
محققان بر این باورند که ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد شود.
عوارض بارداری و سن والدین نیز ممکن است خطر را افزایش دهد.
این تصور که واکسن‌ها یا “والدین بد” باعث اوتیسم می‌شوند به طور گسترده توسط جامعه پزشکی رد شده است.
۴- هیچ مدرسه خاصی برای همه کودکان مبتلا به اوتیسم وجود ندارد.
ممکن است در مورد یک “مدرسه اوتیسم” فوق‌العاده شنیده باشید، یا خوانده باشید که کودکی در یک نوع خاص از کلاس درس به طرز شگفت‌انگیزی خوب عمل می‌کند.
درحالی‌که یک محیط معین ممکن است برای یک کودک خاص عالی باشد، هر کودک مبتلا به ASD نیازهای منحصربه‌فردی دارد.
تصمیم‌گیری در مورد بهترین نوع آموزش برای کودک مبتلا به اوتیسم معمولاً توسط والدین، معلمان، مدیران و درمانگرانی که کودک را به‌خوبی می‌شناسند، گرفته می‌شود.
۵- کودک مبتلا به اوتیسم دارای احساسات و عواطف هستند
افراد مبتلا به اوتیسم قادر به احساس و ابراز عشق هستند، اگرچه برخی این کار را به روش‌های خاص انجام می‌دهند. بیشتر آنها همچنین می‌توانند روابط نزدیک، از جمله روابط عاشقانه داشته باشند.
یک فرد مبتلا به اوتیسم ASD ممکن است برای ایجاد همدلی به کمک نیاز داشته باشد زیرا ممکن است نتواند احساسات دیگران را بر اساس زبان بدن خود تفسیر کند.
برای مثال، چشم‌های فرورفته یا پشت برگشته، لزوماً به فرد مبتلا به اوتیسم نشان‌دهنده «غم» یا «خشم» نیست. بااین‌حال، اگر کسی توضیح دهد که شخص دیگری احساس غم و اندوه یا صدمه می‌کند، یک فرد مبتلا به اوتیسم ASD می‌تواند با همدلی واقعی پاسخ دهد.
۶- خانواده‌هایی که با اوتیسم سروکار دارند به کمک و حمایت نیاز دارند.
درخواست حمایت از دیگران ممکن است سخت باشد، به‌خصوص اگر آنها ماهیت اوتیسم را اشتباه درک کنند؛ بنابراین، یکی از مهم‌ترین چیزهایی که باید به خانواده و دوستان منتقل شود این است که داشتن یک کودک اوتیستیک می‌تواند سخت باشد.
حتی اوتیسم با عملکرد بالا برای فرد مبتلا به آن و همچنین خانواده او می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. برای خانواده‌ای که به اوتیسم شدید مبتلا شده‌اند، زندگی روزمره می‌تواند طاقت‌فرسا باشد.
اگر احساس استرس می‌کنید، به تمام کمک‌های بدون قضاوتی که می‌توانید از دوستان، خانواده بزرگ و ارائه‌دهندگان خدمات دریافت کنید، نیاز دارید.
راه‌هایی برای بهبود شرایط فرزندان دچار اوتیسم
خانواده‌هایی که فرزندشان به اختلال اوتیسم مبتلا هستند در ابتدا ممکن است دچار شوک و برای مدتی دچار افسردگی و ناراحتی شوند؛ اما ناراحت شدن، دچار احساس گناه شدن و غصه خوردن کمکی به فرزندان نخواهد کرد.
به‌جای آن باید به فکر یافتن راه‌هایی برای بهبود شرایط فرزندان خود و فراهم‌کردن شرایطی برای بهترشدن روابط اجتماعی او باشند. در ابتدا ضروری است که والدین از نظر روحی در شرایط مناسب قرار گیرند و از چگونگی ارتباط و نوع درمان و مشکلاتی که یک کودک مبتلا به اوتیسم آگاه شوند.
بهتر است موارد زیر را جهت بهبود شرایط اوتیسم برای خود و فرزندانشان فراهم کنند:
- تقویت انگیزه درونی
ابتدا باید همراه خوبی برای فرزند خود باشید تا در بهبودی فرزندتان مؤثر شوید. باتوجه‌به نکات مثبت بیش از نکات منفی انگیزه درونی خود را برای بهبود شرایط تقویت می‌کنید.
- عدم مقایسه
یکی از بدترین کارها مقایسه کودک خود با دیگر کودکانی که دارای این اختلال هستند است که لطمات زیادی در پی خواهد داشت. نوع اختلال اوتیسم و شرایط هر فرد متفاوت بوده و اصلاً قابل‌مقایسه نیست.
- عدم محدودکردن ارتباط با خویشاوندان
والدین تصور می‌کنند که با محدودکردن روابط خود با اطرافیان، به کودکان خود کمک می‌کنند، درصورتی‌که فراهم‌کردن شرایط اجتماعی، یکی از راه‌های افزایش روحیه و انرژی برای این بیماران است.
- داشتن افکار و تصورات مثبت
اغلب والدینی که دارای افکار منفی در مورد اختلال اوتیسم هستند در بهبود کودک خود بدبین شده و به همین دلیل هیچ‌گونه پیشرفتی نداشته در بهبود شرایط فرزند خود نخواهند داشت. باید توجه داشت که ما درباره آینده هیچ اطلاعی نداریم و در مورد چیزی که اطلاعی درباره آن نداریم نباید قضاوت و یا تفکرات منفی داشته باشیم. داشتن تفکرات منفی انرژی والدین را کاهش و عملکرد فرزندانشان را بدتر خواهد کرد.
- بررسی گزینه‌های موجود برای درمان اوتیسم
با این که درمان قطعی برای اختلال اوتیسم وجود نداشته ولی کارشناسان معتقدند روند درمانی برای این کودکان باید سریع آغاز شود تا شرایط زندگی آنها بهبودیافته و با استفاده از آموزش مهارت‌ها و تکنیک‌های اصلاح رفتار به نتایج خوبی دست پیدا کنند.
- رفتاردرمانی
آموزش رفتاری به کودکان مبتلا به اوتیسم در هر سنی لازم بوده تا با جامعه ارتباط مناسب برقرار کنند. این آموزش‌ها می‌تواند مشکلات رفتاری را در آنها کاهش داده و مهارت‌های سازگاری را بهبود بخشد.
والدین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم باید روحیه خود را حفظ کرده تا با استفاده از راهنمایی‌ها و در یافت مشاوره توان لازم برای مقابله با شرایط موجود را داشته و شرایط بهبود عملکرد فرزندان خود را فراهم کنند.